Βουβωνοκήλη
Βουβωνοκήλη ονομάζεται κάθε κήλη που εμφανίζεται στη βουβωνική χώρα, στην περιοχή δηλαδή του κατώτερου πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, στο σημείο όπου ενώνεται με το μηρό. Οι βουβωνοκήλες αποτελούν περίπου το 70% των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος και είναι ο συχνότερος τύπος κήλης. Εμφανίζονται σε ποσοστό 90% σε άνδρες ασθενείς ενώ δεν είναι συνηθισμένες στις γυναίκες.
Στη βουβωνική χώρα υπάρχει ένα κανάλι που ονομάζεται βουβωνικός πόρος. Μέσα από το βουβωνικό πόρο διέρχεται ο σπερματικός τόνος στους άνδρες, που περιέχει τα αγγεία και τα νεύρα του όρχεος μαζί με τον σπερματικό πόρο, ενώ στις γυναίκες διέρχεται ο στρογγύλος σύνδεσμος της μήτρας, που συμβάλλει στη στήριξη αυτής. Υπάρχουν δύο βασικά είδη βουβωνοκηλών, οι ευθείες που προβάλλουν από το έδαφος του βουβωνικού πόρου και οι λοξές βουβωνοκήλες, όπου ο κηλικός σάκος βρίσκεται εντός του σπερματικού τόνου.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες για την εμφάνιση μιας βουβωνοκήλης είναι οι ίδιοι που οδηγούν στην εμφάνιση οποιασδήποτε κήλης (άρση βάρους, βήχας, δυσκοιλιότητα, δυσκολία στην ούρηση, παχυσαρκία) και σχετίζονται με χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης. Η κλινική εικόνα της βουβωνοκήλης περιλαμβάνει μια διόγκωση στη βουβωνική χώρα που αυξάνει στη όρθια στάση, ανατάσσεται με ήπιους χειρισμούς και προκαλεί ήπιο πόνο και δυσφορία στην άρση βάρους.
Η θεραπεία της βουβωνοκήλης είναι κατεξοχήν χειρουργική. Η χρήση κηλεπιδέσμου δεν προσφέρει κάτι θεραπευτικά και ο ρόλος του είναι να διατηρεί αναταγμένη την κήλη. Αντίθετα η χρόνια χρήση κηλεπιδέσμου προκαλεί τη δημιουργία συμφύσεων, που δυσκολεύουν και κάνουν πιο εργώδη τη χειρουργική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης. Οι βουβωνοκήλες θα πρέπει να χειρουργούνται προγραμματισμένα, μόλις μπει η διάγνωση της ύπαρξής του από ειδικό Χειρουργό.
Η σύγχρονη χειρουργική θεραπεία της βουβωνοκήλης περιλαμβάνει τη χρήση συνθετικών πλεγμάτων, που γεφυρώνουν το χάσμα της κήλης και συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας υποτροπής της κήλης. Υπάρχει η κλασσική ανοιχτή χειρουργική προσπέλαση, όπου με μια μικρή τομή στο δέρμα ύπερθεν της κήλης παρασκευάζεται ο σπερματικός τόνος και το έδαφος του βουβωνικού πόρου. Στη συνέχεια τοποθετείται ειδικό κωνικό πλέγμα (plug) στο χάσμα της βουβωνοκήλης και ύπερθεν καθηλώνεται επίπεδο πλέγμα (patch) που καλύπτει όλο το έδαφος του βουβωνικού πόρου. Η τεχνική της διπλής χρήσης πλέγματος (plug & patch) χωρίς τάση (tension free) ενισχύει όλο το οπίσθιο τοίχωμα του βουβωνικού πόρου και εκμηδενίζει την πιθανότητα επανεμφάνισης της κήλης. Η διάρκεια της νοσηλείας του ασθενούς είναι 24 ώρες και η επάνοδος στη φυσιολογική δραστηριότητα είναι ομαλή και ταχύτατη. Σε επιλεγμένους ασθενείς η παραπάνω μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί με τη χρήση τοπικής αναισθησίας και ενδοφλέβιας μέθης, οπότε ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του την ίδια ημέρα μετά το χειρουργείο (ODC).
Στη χειρουργική θεραπεία της βουβωνοκήλης έχει θέση και η λαπαροσκοπική αποκατάσταση. Στη μέθοδο αυτή με τη χρήση κάμερας και δύο trocar εργασίας (μέσω τριών μικρών οπών) γίνεται προσπέλαση της βουβωνοκήλης από τον οπίσθιο, προπεριτοναϊκό χώρο. Στη συνέχεια παρασκευάζεται ο κηλικός σάκος και το χάσμα της βουβωνοκήλης καλύπτεται με ευρύ επίπεδο συνθετικό πλέγμα. Υπάρχει η λαπαροσκοπική μέθοδος (TAPP), στην οποία η προσπέλαση γίνεται από την περιτοναϊκή κοιλότητα και η ενδοσκοπική μέθοδος (TEP), όπου η προσπέλαση γίνεται αμιγώς εξωπεριτοναϊκά, πίσω από τη θήκη των ορθών κοιλιακών μυών.
Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης έχει κυρίως ένδειξη σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρες βουβωνοκήλες, σε περίπτωση υποτροπής έπειτα από ανοικτή μέθοδο και σε ασθενείς με σχετικά μικρές, ανατάξιμες κήλες. Η επέμβαση γίνεται πάντα με γενική αναισθησία, η διάρκεια νοσηλείας είναι 24 ώρες και ο ασθενής επιστρέφει ταχέως στη φυσιολογική του δραστηριότητα.