Σπάνιες κήλες
Οι λεγόμενες σπάνιες κήλες του κοιλιακού τοιχώματος αποτελούν περίπου το 1% του συνόλου αυτών. Λόγω της σπανιότητάς τους απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τον θεράποντα χειρουργό για να μην του διαφύγει η ορθή διάγνωση της πάθησης.
Οι κήλες του θυροειδούς τρήματος εμφανίζονται συχνότερα σε καχεκτικές, ηλικιωμένες γυναίκες. Στις περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάζονται με εικόνα περίσφιξης και αποφρακτικού ειλεού, επειδή ο κηλικός αυχένας είναι πολύ στενός. Λόγω της πίεσης στο θυροειδές νεύρο ο ασθενής αισθάνεται άλγος στο ισχίο και στην έσω επιφάνεια του μηρού (σημείο Howship – Romberg). Η διάγνωση στην πλειονότητα των περιπτώσεων τίθεται με τη διενέργεια αξονικής τομογραφίας κοιλίας και οι ασθενείς χειρουργούνται επειγόντως με ερευνητική λαπαροτομία και σύγκλειση του χάσματος της κήλης με ραφές.
Οι κήλες του Spiegel (Σπιγγέλλειες) δημιουργούνται στο σημείο που τελειώνει το οπίσθιο πέταλο του ορθού κοιλιακού μυός, στο ύψος της ημικυκλίου γραμμής του Spiegel. Είναι δύσκολο να διαγνωστούν γιατί είναι ενδοτοιχωματικές κήλες και δεν προβάλουν στο υποδόριο λίπος, αλλά καλύπτονται από την απονεύρωση του έξω λοξού κοιλιακού μυός. Δημιουργούνται στο ύψος κάτω και επί τα έξω του ομφαλού, ενώ στη διάγνωσή τους συμβάλλει το υπερηχογράφημα μαλακών μορίων και η αξονική τομογραφία κοιλίας. Η θεραπεία τους είναι αμιγώς χειρουργική με τοποθέτηση προσθετικού πλέγματος, είτε με την ανοικτή μέθοδο είτε λαπαροσκοπικά.
Οι οσφυοκήλες δημιουργούνται στο ανώτερο οσφυϊκό τρίγωνο του Grynfeltt ή στο κατώτερο οσφυϊκό τρίγωνο του Petit. Μπορεί να είναι συγγενείς (20%), αυτόματες (55%) ή μετατραυματικής αιτιολογίας (25%). Μπορεί να περιέχουν εντερικές έλικες, οπισθοπεριτοναϊκό λίπος ή τους νεφρούς. Η θεραπεία τους είναι αμιγώς χειρουργική με τοποθέτηση προσθετικού πλέγματος. Μεγάλες, διάχυτες οσφυοκήλες που εμφανίζονται μετά από νεφρεκτομή αντιμετωπίζονται ως μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες.