Κοκκυγοδυνία
Η ύπαρξη συμπτωμάτων στην περιοχή του κόκκυγα δεν σημαίνει ότι όλοι οι ασθενείς πάσχουν από κύστη κόκκυγος και πρέπει να χειρουργηθούν. Η κοκκυγοδυνία είναι επίσης μια συχνή πάθηση της περιοχής που εκδηλώνεται με πόνο και αίσθημα δυσφορίας στη μεσογλουτιαία σχισμή και στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται συντηρητικά.
Η κοκκυγοδυνία εμφανίζεται 5 φορές συχνότερα στις γυναίκες. Η αιτιοπαθογένεια της νόσου σχετίζεται με κάποιον οξύ τραυματισμό της περιοχής του κόκκυγος (π.χ. έπειτα από πτώση ή άμεση πλήξη) ή χρόνια καταπόνηση λόγω καθιστικής εργασίας ή ενασχόλησης με τον αθλητισμό (π.χ. ποδηλασία). Παράγοντας κινδύνου είναι το αυξημένο σωματικό βάρος, ο τοκετός και η αυξημένη κινητικότητα του κόκκυγα στο επίπεδο της άρθρωσής του με το ιερό οστούν. Πολλές φορές η νόσος είναι ιδιοπαθής, δεν ανευρίσκεται δηλαδή κάποια οργανική αιτία.
Ο ασθενής αισθάνεται πόνο στην περιοχή του κόκκυγα που συνήθως επιδεινώνεται όταν κάθεται σε σκληρή επιφάνεια και ανακουφίζεται όταν σηκώνεται όρθιος. Η διάγνωση μπαίνει με την κλινική εξέταση και την απουσία οργανικής αιτίας που προκαλεί τον πόνο. Ακτινολογική διερεύνηση έχει ένδειξη σε ασθενείς με επίμονο άλγος, που δεν υποχωρεί έπειτα από συντηρητική αντιμετώπιση.
Η θεραπεία της νόσου περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη σκευάσματα, χρήση ειδικού μαξιλαριού με κενό στον κόκκυγα για την καθιστή στάση, ελάττωση της καταπόνησης της περιοχής και βελτίωση της στάσης του σώματος. Τοπική έγχυση κορτιζονούχων σκευασμάτων ή αναισθητικού μπορεί να δοκιμαστεί σε περιπτώσεις επίμονου άλγους. Σπανιότατα εφαρμόζεται εκτομή του κόκκυγα για να δοθεί οριστική λύση σε ασθενείς με χρόνια δυσίατη κοκκυγοδυνία.