Μετεγχειρητική κοιλιοκήλη
Μετεγχειρητική κοιλιοκήλη ονομάζεται κάθε κήλη που εμφανίζεται σε έδαφος προηγηθείσας χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιακή χώρα. Οι μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες δημιουργούνται κατά μήκος της προηγούμενης γραμμής συρραφής, ενώ αποτελούν περίπου το 10% των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή τους είναι η παχυσαρκία, η άρση βάρους μετά την προηγηθείσα χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά, η λοίμωξη ή διάσπαση του προηγούμενου χειρουργικού τραύματος και η κακή συμμόρφωση των ασθενών στις οδηγίες του θεράποντος χειρουργού.
Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει μια διόγκωση που προβάλει στην περιοχή της υπάρχουσας χειρουργικής τομής στην κοιλιακή χώρα και προκαλεί δυσφορία ή πόνο, ιδιαίτερα με την άρση βάρους. Με την ψηλάφηση μπορεί να αναγνωριστεί το χάσμα της κήλης σε κάποιο σημείο κατά μήκος της γραμμής συρραφής από το προηγούμενο χειρουργείο. Το μέγεθος του χάσματος μιας μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης μπορεί να είναι από 1 με 2 cm έως πάνω από 10cm. Η διάγνωση της πάθησης τίθεται με την κλινική εξέταση, ενώ σε ορισμένους ασθενείς (παχύσαρκοι, μεγάλο κηλικό χάσμα) μπορεί να ζητηθούν επιπλέον απεικονιστικές εξετάσεις. Το υπερηχογράφημα μαλακών μορίων και η αξονική τομογραφία κοιλίας προσδιορίζουν το μέγεθος του κηλικού αυχένα και το περιεχόμενο του κηλικού σάκου (επίπλουν, λεπτό – παχύ έντερο).
Η θεραπεία της μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης είναι αμιγώς χειρουργική. Περιλαμβάνει την κλασσική ανοικτή μέθοδο, όπου γίνεται αναγνώριση του κηλικού σάκου και παρασκευή του κηλικού αυχένα. Στη συνέχεια γίνεται ανάταξη των περιεχομένων σπλάγχνων της κήλης στην περιτοναϊκή κοιλότητα και σύγκλειση του χάσματος της κήλης με ραφές. Τέλος, τοποθετείται ειδικό επίπεδο προσθετικό πλέγμα που επικαλύπτει το σημείο της κήλης και καθηλώνεται με ραφές σε σταθερό σημείο της απονεύρωσης. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές καθήλωσης του πλέγματος σε σχέση με την απονεύρωση (onlay, inlay, sublay) με σκοπό την ενίσχυση των ιστών με την ελάχιστη δυνατή τάση και την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας υποτροπής της κήλης. Επίσης υπάρχουν διάφοροι τύποι πλεγμάτων (πολυπροπυλενίου, διπλής όψεως). Σε ορισμένες περιπτώσεις το χάσμα της κήλης μπορεί να αφεθεί ανοικτό για αποφυγή τάσεως των ιστών. Η επιλογή της κατάλληλης τεχνικής αποκατάστασης είναι εξατομικευμένη για κάθε ασθενή με σκοπό το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα. Η διάρκεια νοσηλείας των ασθενών είναι συνήθως δύο με τρεις ημέρες, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις μεγάλων κηλών.
Εκτός από την ανοικτή αποκατάσταση στις μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες έχει θέση και η λαπαροσκοπική αποκατάσταση, με τοποθέτηση και καθήλωση ενδοπεριτοναϊκά ειδικού επιπέδου πλέγματος διπλής όψεως που υπερκαλύπτει το χάσμα της κήλης. Πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής μεθόδου είναι το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα και η ταχύτερη επάνοδος στη φυσιολογική δραστηριότητα. Μειονέκτημα της μεθόδου είναι το μεγαλύτερο κόστος του πλέγματος που χρησιμοποιείται.