Σπίλος
Οι δερματικοί σπίλοι είναι οι κοινώς λεγόμενες “ελιές” του δέρματος. Είναι επίκτητοι ή σε ένα ποσοστό 1-2% συγγενείς, δηλαδή ανευρίσκονται στα νεογέννητα.
Οι επίκτητοι μελανινοκυττατικοί σπίλοι χαρακτηρίζονται από τον πολλαπλασιασμό καλοήθων “μελανινοκυττάρων” ή “σπιλοκυττάρων”. Ανάλογα με το που βρίσκονται συγκεντρωμένα τα σπιλοκύτταρα ταξινομούνται σε συνδεσμικούς (επιδερμίδα), σύνθετους (επιδερμίδα και χόριο) ή ενδοδερμικούς (χόριο) σπίλους. Τελικά σε κάποιες περιπτώσεις οι επίκτητοι σπίλοι μπορεί να υποστραφούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζουν μελανό χρώμα, ενώ σπανιότερα μπορεί να έχουν τη χροιά του φυσιολογικού δέρματος.
Οι σπίλοι είναι βλάβες ασυμπτωματικές, ελαφρά επηρμένες και εντοπίζονται σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος στο σώμα. Σε περιπτώσεις όπου βρίσκονται σε εμφανές σημείο μπορεί να αποτελούν αισθητικό πρόβλημα ενώ άλλες φορές υπόκεινται σε τραυματισμό.
Σε ασθενείς που έχουν στο δέρμα τους πολλαπλούς σπίλους μας ενδιαφέρει η διαφορική διάγνωση αυτών από το κακόηθες μελάνωμα. Σήμερα είναι εφικτή η παρακολούθηση των σπίλων με τη χαρτογράφηση και δερματοσκόπηση αυτών. Σπίλοι με αλλαγή στα χαρακτηριστικά τους ή με ασυνήθιστη θέση (π.χ. πέλματα) θα πρέπει να αφαιρούνται χειρουργικά και να αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση προς αποκλεισμό κακοήθειας.
Η εκτίμηση από ειδικό Χειρουργό είναι απαραίτητη για την αναγνώριση ύποπτων σημείων που καθιστούν απαραίτητα την χειρουργική αφαίρεση αυτών. Η διαδικασία της αφαίρεσης είναι απλή, γίνεται με τοπική αναισθησία και ακολουθεί πλαστική αποκατάσταση του τραύματος. Ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του την ίδια ημέρα.