Ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του ογκολογικού ασθενούς παίζει αναμφισβήτητα ο Χειρουργός. Μια χειρουργική επέμβαση που γίνεται με βάση τις αρχές της Χειρουργικής Ογκολογίας αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για την αυξημένη επιβίωση και την τελική ίαση του ασθενούς που πάσχει από κάποια κακοήθη νόσο. Ογκολογικές επεμβάσεις γίνονται σε όλα το όργανα που εμφανίζουν κακοήθεια π.χ. μαστός, στόμαχος, παχύ έντερο, ήπαρ, πάγκρεας, θυρεοειδής.
Σύμφωνα με τις αρχές της ογκολογικής χειρουργικής θα πρέπει να γίνεται αφαίρεση ολόκληρου του όγκου μαζί με τμήμα του πάσχοντος οργάνου ή ολόκληρο το πάσχον όργανο, με σκοπό να υπάρχουν αρνητικά χειρουργικά όρια εκτομής. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να παραμείνει καθόλου όγκος ορατός ούτε μακροσκοπικά στον ασθενή που χειρουργείται, ούτε μικροσκοπικά στο αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης (βιοψίας). Επιπλέον θα πρέπει να αφαιρούνται μαζί με τον όγκο και οι συνοδοί επιχώριοι λεμφαδένες, δηλαδή οι πρώτοι λεμφαδένες με τους οποίους επικοινωνεί το πάσχον όργανο και στους οποίους μπορεί να υπάρχουν μεταστάσεις από τον πρωτοπαθή όγκο. Όλοι οι χειρισμοί στο χειρουργείο θα πρέπει να γίνονται με συγκεκριμένο και ήπιο τρόπο, ώστε να αποφεύγεται η διασπορά της νόσου διεγχειρητικά.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όγκων έχει νόημα και η αφαίρεση μεταστάσεων σε απομακρυσμένα όργανα, όπως για παράδειγμα μεμονωμένες ηπατικές μεταστάσεις σε καρκίνο του παχέος εντέρου. Στην πλειονότητα όμως των περιπτώσεων, η παρουσία μεταστάσεων σε άλλα όργανα σημαίνουν νόσο προχωρημένη, όπου το χειρουργείο δεν προσφέρει ουσιαστικά στην επιβίωση του ασθενούς. Σε αυτούς τους ασθενείς εφαρμόζονται άλλες θεραπείες με σκοπό την αύξηση της επιβίωσης, όπως η χημειοθεραπεία, η ορμονοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.
